Διεκδικώντας το δικαίωμα στη ζωή και στην αξιοπρέπεια

Όταν εγώ διεκδικώ το αυτονόητο (στην κατ΄επίφαση Δημοκρατία), δηλαδή αναπηρική σύνταξη ως ΗΜΙΠΛΗΓΙΚΟΣ, μια 56χρονη συντοπίτισσά μας ΤΕΤΡΑΠΛΗΓΙΚΗ  πεθαίνει γιατί όπως λένε οι οικείοι της η ΔΕΗ της έκοψε το ηλεκτρικό ρεύμα, της έκοψε τον «ομφάλιο λώρο» με τα μηχανήματα που ήταν συνδεδεμένη.

Εάν αποδειχθεί ότι αιτία θανάτου ήταν η διακοπή της παροχής ρεύματος, συνιστά ειδεχθές έγκλημα με ηθικούς αυτουργούς αυτούς που έδωσαν την εντολή της διακοπής του ρεύματος, οι οποίοι, σύμφωνα με τους ανθρώπους της θανούσης, γνώριζαν την εύθραυστη υγεία της άρρωστης (η απόλυτη κτηνωδία!!!).

Πόσο…αφοπλιστικά εύστοχος ήταν ο πραιτοριανός της κυβέρνησης όταν έλεγε σ΄ένα ημιπληγικό όπως εγώ: «Αν ήταν στο χέρι μου θα έκανα μια ένεση στους ανάπηρους και θα τους έστελνα…»

Ευθανασία, «ολοκληρωτικές λύσεις», Άουσβιτς-Μπιρκενάου, Νταχάου, ένας σύγχρονος Καιάδας; Αυτό καταφέραμε στη χώρα που πρωτοειπώθηκε το αξίωμα «η ανθρώπινη αξία υπεράνω πάσης άλλης αξίας»;

Αυτό καταφέραμε στη χώρα που θεσμοθετήθηκε πριν από 3.000 χρόνια η ελευθερία και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου;

Είναι δυνατόν οι πολιτικές αντιλήψεις και η κοσμοθεωρία ενός ατόμου να ταυτίζονται με αυτές της Πολιτείας;

«Οι έννοιες, Αποστολή, Υποχρέωση, Εποπτεία, Επιχορήγηση, Φροντίδα, Μέριμνα, Ελεγχος, Εγγύηση, Ενίσχυση, Δαπάνη, και άλλες, οι οποίες αποτελούν ευθύνη τής Πολιτείας, αποδίδονται απο τις συνταγματικές επιταγές στο Κράτος,.

Το Κράτος είναι μια πολύ ευρύτερη οντότητα απο την Πολιτεία. Περιλαμβάνει την Επικράτεια ( ως γεωγραφικό χώρο με τα βουνά, τις θάλασσες, τις πόλεις, τα κτήρια, τις επιχειρήσεις και ό,τι είναι εγκατεστημένο σ αυτόν), το Λαό, την Οργάνωση ως νομικό πρόσωπο και την ίδια την Εξουσία.

Το Σύνταγμα γράφει για οργάνωση, λειτουργίες και σύνταξη της Πολιτείας. Ο Λαός, ως ο ιδρυτής του Κράτους, δεν συμπεριλαμβάνεται στην έννοια της Πολιτείας. Η Πολιτεία είναι το πολιτικό όργανο, στο οποίο ο Λαός σχηματοποιεί, μέσω των αντιπροσώπων του, τη δομή και τη λειτουργία της εξουσίας που πηγάζει απο αυτόν.

Είναι δυνατόν ένας πραιτοριανός να ταυτίζεται με την κυβέρνηση;

«Οι πολιτικοί έχουν όλη την ευθύνη για την ποιότητα της πολιτική μας ζωής και πρέπει να πάψουν να ενοχοποιούν την κοινωνία για να αποενοχοποιούνται οι ίδιοι.»

«Κρατήσαμε την χώρα όρθια!!» ακούσαμε από υπεύθυνα χείλη. Στην πολιτική γεωγραφία και στην διεθνή πολιτική, χώρα είναι μια γεωγραφική περιοχή, συνήθως εμπεριέχοντας τις έννοιες του έθνους και ιδιαιτέρως του κράτους. Οι αυστηροί ορισμοί την ταυτίζουν με τον γεωγραφικό χώρο που έχει τη νομική υπόσταση και αναγνώριση κυρίαρχου ή προστατευόμενου κράτους ή προτεκτοράτου, δηλαδή έχει αναγνωρισμένη κυριαρχία.

Τα βουνά, οι κάμποι και οι θάλασσες δεν έχουν την ανάγκη της ανθρώπινης μεσολάβησης για να κρατηθούν όρθια. Τα διακρίνει η βεβαιότητα της αιωνιότητας.

Το Έθνος όμως; Έθνος ονομάζεται ένα σύνολο ανθρώπων που μοιράζονται κοινά γνωρίσματα που διακρίνουν το σύνολο αυτό, σε παγκόσμια κλίμακα. Τα κυριότερα από τα γνωρίσματα αυτά μπορεί να είναι η φυλή, η γλώσσα, το θρήσκευμα, η κοινή ιστορία και πολιτισμός και η γεωγραφική καταγωγή.

Οι άνθρωποι έμειναν όρθιοι; Ελεύθεροι και αξιοπρεπείς; Όταν μια τετραπληγική πεθαίνει από την διακοπή της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, ένας ημιπληγικός ζητά το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια που του αρνούνται, 6.500 αυτoκτονίες λόγω της οικονομικής κρίσης, 1,5 εκατομ. άνεργοι και χιλιάδες νέοι μετανάστες σύγχρονοι νεοπαρίες,   τότε καταστρατηγείται και ποδοπατείται η Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Προφανώς, θα πρέπει να «κρατήσουμε το Έθνος μας όρθιο»  και όχι τη χώρα μας!!!

Γράφει ο  Ανδρέας  Σπανουδάκης